Wirusowe rekompensaty

Chiny po pokonaniu pierwszej fali epidemii, próbują jak najwięcej ugrać na arenie międzynarodowej. Administracja Trumpa nie zamierza się jednak cofnąć ani na krok, co prowadzi nas wprost do nowego rozdziału tego konfliktu.

Szerszy kontekst

    Na rynku szerokim echem odbiły się słowa Petera Navarro, doradcy Donalda Trumpa, który zasugerował, że Chiny powinny wypłacić Stanom Zjednoczonym odszkodowanie z powodu epidemii koronawirusa. Z jednej strony wpisuje się to w większy trend panujący w administracji prezydenta USA, mający na celu obwinienie Pekinu za globalną pandemię. Z drugiej strony moment wypowiedzenia tych słów również wydaje się nieprzypadkowy. Na początku tygodnia chińscy oficjele zaczęli coraz głośniej wspominać o potrzebie renegocjacji styczniowej umowy handlowej. Słowa Navarro można odbierać jako ostrzeżenie: jeśli na nowo otworzycie negocjacje – zażądamy znacznie więcej. Wprowadza to dodatkową nerwowość na rynku, choć już przez chwilę wydawało się, że znowu damy porwać się fali optymizmu. Wystarczy wspomnieć, że na początku tygodnia zyskiwały nawet takie waluty jak turecka lira, czy rosyjski rubel. Traci za to australijski dolar, co również jest spowodowane działaniami chińskiej administracji, która zablokowała import mięsa z czterech największych ubojni Australii. Wiele wskazuje na to, że Pekin wychodzi z kryzysu i coraz śmielej rozpycha się na opustoszałych światowych salonach.

Nie tak szybko z tymi cięciami

    Przejście na ultra luźną politykę fiskalną rozbudziło apetyty inwestorów. W ostatnim czasie coraz częściej w oczy się rzucały oczekiwania co do dalszych działań Rezerwy Federalnej. Ta wykorzystała już większość niestandardowych narzędzi, stąd rynek wrócił do presji dalszych obniżek stóp procentowych, niejako żądając, by do końca roku zejść poniżej zera. Te emocje w tym tygodniu próbują studzić kolejni przedstawiciele FEDu, którzy mówią wprost, że na razie taki scenariusz w ogóle nie jest brany pod uwagę. Dzisiaj swoje wystąpienia ma czterech kolejnych członków FOMC, w tym Bullard i Kashkari, którzy w ostatnim czasie wyrośli na najbardziej wpływowych członków tego gremium. Najprawdopodobniej potwierdzą oni wczorajsze stanowisko, co przynajmniej na pewien okres powinno zakończyć spekulacje na ten temat.

Złoty nadrabia

    Dziś jeszcze kalendarz ekonomiczny raczej świeci pustkami, co już od jutra będzie się zmieniać. Zdecydowanie najważniejszym odczytem pozostaje ten dotyczący inflacji za oceanem. Większość analityków spodziewa się, że panująca pandemia zdusi wzrost cen, jednak sytuacja wydaje się bez precedensu, więc o niespodziankę nietrudno. Tak naprawdę ciężko określić wpływ obecnego kryzysu na inflację, zwłaszcza że jesteśmy świadkami rekordowych programów pomocowych. „Drukarki FEDu” działają bez wytchnienia, zalewając rynek pustym pieniądzem, wiara, że pozostanie to bez wpływu na wartość pieniądza, może okazać się złudna. W tych warunkach złoty radzi sobie całkiem nieźle. Euro po wczorajszym wybiciu dzisiaj znowu wróciło poniżej poziomu 4,55 zł. Również dolar cofnął się po poniedziałkowym ruchu, spadając poniżej 4,20 zł. Funt we wtorek dotarł do dolnego ograniczenia obecnej konsolidacji i kosztuje 5,17 zł. Tanieje nawet frank, za którego zapłacimy 4,32 zł.