Nie ma mocnego na polskiego złotego!

Kiedy w Polsce świętowaliśmy pierwszy dzień maja, to rynek walutowy nie próżnował. Dolar zyskuje przed posiedzeniem FOMC (decyzja w środowy wieczór), ale nie był on w stanie na dłużej zatrzymać złotego. Rodzima waluta znowu lśni pełnym blaskiem i ma coraz większą ochotę na przetestowanie kursowych minimów z zeszłego tygodnia.

PLN kontratakuje

W trakcie poniedziałkowej sesji kurs EUR/USD najpierw wyszedł wyraźnie powyżej 1,10 $, ale dolar przystąpił wtedy do kontry, której kontynuację obserwujemy do wtorkowego popołudnia, gdy główna para walutowa testuje wsparcie przy 1,095 $. Mocniejszy „zielony” tylko przez pewien czas wpływał negatywnie na złotego. Od dzisiejszego poranka PLN nie ogląda się na nikogo i wyraźnie zyskuje na szerokim rynku, dystansując waluty z regionalnego koszyka. Kurs euro jeszcze się odbił od 4,57 zł, kurs dolara testował już 4,17 zł, kurs franka zszedł wyraźnie poniżej 4,65 zł, a kurs funta flirtuje z 5,20 zł. Tym samym kursy na parach z najważniejszymi walutami są coraz bliżej dołków z końca zeszłego tygodnia, które równocześnie były kilkumiesięcznymi minimami. Ich przebicie może zwiastować jeszcze głębszy ruch na południe. Mimo wszystko trudno oczekiwać pewnych i stabilnych rozstrzygnięć przed rezultatami posiedzeń najważniejszych bankierów centralnych. W środę o godz. 20 poznamy decyzję Amerykanów, a w czwartek o 14:15 publikacja po spotkaniu EBC. Obecnie najważniejsze wydarzenia dla rynków, czyli ruchy na stopach procentowych (oraz oczekiwania co do kolejnych), mogą wygenerować wysoką zmienność.

Kręta droga dezinflacji

Nie jest to najlepszy dzień dla europejskich danych makro. Niemiecka sprzedaż detaliczna spadła w ujęciu rocznym o 8,6%, zdecydowanie przebijając prognozy. Zapaść tego wskaźnika pogłębia się już od wielu miesięcy. Optymiści (o ile tacy się jeszcze gdzieś ostali) stwierdzą, że dzięki tego typu słabszym odczytom zwiększa się szansa zduszenia inflacji. Poniekąd trudno odmówić temu rozumowaniu racji, jednakże najnowsza publikacja dynamiki cen ze strefy euro wyraźnie pokazuje, że droga do celu inflacyjnego jest w dalszym ciągu kręta i daleka. Kwietniowy CPI wyniósł równe 7%, co akurat było zgodne z oczekiwaniami. Mimo wszystko w ten sposób przerwano półroczny trend spadkowy wskaźnika i znajduje się on bardzo blisko wyniku z kwietniowego odniesienia 2022 roku (7,4%). Czy efekt bazy rzeczywiście będzie szybko odczuwalny w odczytach, przekonamy się w nadchodzących miesiącach. Za pozytywną informację należy uznać symboliczny spadek inflacji bazowej (z wyłączeniem cen żywności i energii) do 5,6%. 

Słabe nastroje w Europie

Trudno także uznać za optymistyczne dane wyprzedzające z Europy. Przemysłowe PMI prawie we wszystkich krajach UE znajduje się poniżej neutralnego poziomu 50 pkt, rozdzielającego recesję od rozwoju. Jedynym chlubnym wyjątkiem pozostają Węgry, które z 61,9 pkt zdecydowanie odstają od reszty. Nie można jednak zapominać, że to państwo zmaga się z najwyższą w Unii inflacją, co trudno uznać za dobry prognostyk. Polska osiągnęła rezultat 46,6 pkt i nie potrafimy wybić granicy 50 pkt już od roku. Najbliżej tego wyniku obecnie znalazła się Hiszpania (49 pkt), a najgorsza (chociaż lepsza od prognoz) sytuacja utrzymuje się w Niemczech, które wykazały jedynie 44,5pkt. Tym samym wynik dla całej eurozony to dalekie od poziomu rozwoju 45,8 pkt.