Brak zgodności członków FOMC

Protokół z ostatniego posiedzenia Fed z delikatnym plusem dla dolara amerykańskiego. Kolejne podwyżki stóp za oceanem będą zależeć od najbliższych danych makro. Spadki głównej pary walutowej świata niekorzystne dla rynków EM. 

„Minutki” bez przełomu

Spora część analityków liczyła, że zapiski z ostatniego posiedzenia Fed mogą znacząco wpłynąć na postrzeganie dalszej polityki monetarnej w USA i wydaje się, że mogą być nieco rozczarowani. „Minutki” dały jasny sygnał, że członkowie Fed nadal niepokoją się inflacją, która nadal ma sporo miejsca, by osiągnąć cel przez nich zakładany. Co warte uwagi, widać podział wśród decydentów z Fed i nie ma jednomyślności. Część członków uważa, że poziom stóp jest już odpowiedni, a część, że nadal można podnieść stopy procentowe, by schłodzić gospodarkę. Jak twierdzą – tylko recesja w USA może spowodować powrót inflacji do celu Fed.

Poniżej wsparcia

Wydaje się więc, co z resztą potwierdzał Powell w wystąpieniach, że kluczowe będą dane makro prezentowane w najbliższym czasie na czele z inflacją CPI, a przede wszystkim miarą cen wykorzystywaną przez Fed, czyli PCE Core. Nie można zapomnieć o rynku pracy, który nadal pozostaje mocny, co sprzyja argumentom za podwyżkami stóp. Póki co, dolar amerykański pozostaje mocny, a główna para walutowa świata schodzi poniżej 1,09, czyli poziomu ważnego wsparcia. Osiągnęliśmy najniższy poziom od lipca, ale trzeba dodać, że nie tylko wyższa szansa na podwyżkę stóp ma tu znaczenie. Umocnienie dolara to także kwestia risk off w ostatnich dniach na rynkach. Mowa o problemach chińskiej gospodarki, która patrząc przez pryzmat prezentowanych danych, ewidentnie łapie zadyszkę, co może uderzyć nie w USA, a w Europę. Stąd euro pozostaje pod presją i traci właśnie do dolara amerykańskiego.

Splot niekorzystnych zdarzeń

Mocny dolar na szerokim rynku i spadek w kierunku kolejnego wsparcia (1,0860) popularnego „edka” sprawił, że pod presją znalazły się waluty rynków wschodzących w tym złoty. USD/PLN znalazł się powyżej 4,10, a EUR/PLN 4,47. Widzimy więc straty krajowej waluty, ale też należy wspomnieć o czynnikach zewnętrznych, które się pojawiły. Spadek PKB o ponad 3,5% k/k mógł zrazić inwestorów do naszych aktywów. Tym bardziej jeśli mówimy o możliwych problemach naszego największego partnera handlowego, czyli Niemiec, gdzie już widzimy techniczną recesję. Czy kolejne kwartały w Polsce mogą być jeszcze gorsze? Niekoniecznie, szczególnie, że mamy rok wyborczy i zapewne zaraz rozpocznie się festiwal różnych obietnic. Z kopyta ruszył program kredytu 2%, do tego analitycy obstawiają już dwie obniżki stóp o 25 pkt bazowych, co przełoży się na wyższy dochód rozporządzalny kredytobiorców i poniekąd da zastrzyk konsumpcji.